World greatest dad, bíó XXX
Robin Williams alveg þolanlegur í þessari mynd, leikur volvo-akandi háskólakennara og ekkjumann sem á algjörlega ömurlegan sírúnkandi perverts-ungling, sem er frábær týpa. Svo deyr unglingurinn og verður einskonar Kurt Cobain dýrlingur á landsvísu þökk sé svindli Robins. Allt fer þó vel að lokum. Dáldið gott, en dáldið fyrirsjáanlegt í lokin.

Buddy: The Biography of Buddy Holly e. Philip Norman, bók XXXX
Ýtarleg, skemmtileg og góð. Allt sem maður þarf að vita um Buddy og hans örstutta feril. Fullt hús!

Four Lions, bíó XXX
Dálítið fyndin mynd um það sem má ekki gera grín að: múslímska klaufabárða og hryðjuverk þeirra í Bretlandi.

Kóngavegur, bíó X
Óraunverulegur fávitar lummast um í óraunverulegu hjólahýsahverfi í Heiðmörk. Algjört hundleiðinlegt drasl.

Gnarr, bíó XXX
Innlendur fréttaannáll 2010 með bakvið tjöldin aukaefni. Maður var nú eiginlega búinn að sjá þetta allt áður - enda fylgjandi meistara Jóns og alls þess skemmtilega sem hann stendur fyrir - svo þessi mynd er bara upprifjun á því sem maður er nýbúinn að upplifa. Flott gert og svona, en verður eflaust skemmtilegra að sjá hana aftur eftir svona 10 ár.

The Square, bíó XXX
Áströlsk fléttumynd um græðgi og greddu sem setur allt á hliðina. Nokkuð spennó og lunkin.

The Ghost Writer, bíó XXX
Gamaldags-spenna og ágætis stöff eftir Polanski.

White Line Fever, bók XXX
Sjálfsævisaga Lemmýs, sem ég fíla nú ekkert sérstaklega. Hressandi framan af þegar rokkið var ungt og ferskt en svo bara upptalning á plötum.

Gainsbourg (Vie héroïque), bíó XX
Hinn mikli meistari Serge Gainsbourg tekinn fyrir. Það er flogið yfir ferilinn - stundum með einhverjum ömurlega tilgerðarlegum dúkkum til að tákna bla bla. Sýnd svona brot úr ferlinum og nánast allt tekið með. Þetta verður alltof brotakennt og ég get ekki ímyndað mér að nokkur skylji þessa mynd eða hafi gaman að henni nema hann þekki feril Serge fyrir. Betra hefði verið að fókusa á eitt tímabil á ferli meistarans í stað þess að troða öllu inn. Því miður ekki nógu gott.

The Social Network, bíó XXX
Aka Facebook-myndin rann smurt og ágætt var að fá smjörþefinn af sögunni bakvið síðuna. Þetta eru hálfgerðir lúðar allt saman, Mark Zuckerberger einhverfur nörd og Sean Parker (stofnandi Napster) paranoid pleier. Svo endar þetta eins og Citizen Kane, Rosebud er bara aðeins öðruvísi. Smurð mynd en engin geðveik snilld.

Buddy Holly söngleikurinn, leikhús XXX
Fór á forsýningu í nýuppsjænuðu Austurbæjarbíói. Var bara nokkuð hrifinn. Þetta er 40% sjó, 40% tónleikar og ekki nema svona 20% leikrit. Ingó er mjög traustur í þessu hlutverki, ekki að sjá að hann sé einhver áhugaleikari að stíga sín fyrstu skref, og allir bara helvíti þéttir og góðir, sándið gott á góðu blasti og flutningur mjög fínn. Jói G frábær sem þessi bjánalegi kynnir á síðustu tónleikum Buddys í Iowa, Felix og Björgvin Franz traustir og flottir, já og bara allt dúndur gott, strákarnir sem leika Crickets og stelpurnar og blökkufólkið og bara allir alveg tipp topp. Maður komst alveg í fíling. Dagbjartur (7 ára) kom með og var líka mjög hress með sýninguna. Það vantar kannski helst að þetta sé fyndnara og skemmtilegra og það er dáldið "dumbað down" í handriti til að ná til meðalgreindra.

Backyard, bíó XXX
Fínt dókúment um einn dag 2009 og 7 bönd í góðu stuði í garðinum hjá Árna og Lóu: Borko, múm, Sin Fang Bous, Rvk!, FM Belfast, Hjaltalín og Retro Stefson. Full melló póst-krútt fílingur í gangi framan af, en gaman að fá æsta Rvk! til að fokka þessu upp og æsandi FMB-nærbuxnasýningu í lokin. Verður snilld að sjá árið 2040.

Scott Pilgrim vs. the World, bíó XXXX
Frábær unglingamynd! Gerir grín að indie unglingum og er ógeðslega flott og skemmtileg. Velheppnað rokk í henni líka, þökk sé Sonic Youth og Beck og Metric.

Birth of the Beatles, bíó XXX
Líklega fyrsta leikna myndin sem gerð var um strákana. Myndin fjallar um fyrstu ár sveitarinnar og er rosa mikið "beint af kúnni". Pete Best mun hafa verið ráðgjafi við gerð myndarinnar. Nokkuð vel er staðið að verki, staðsetningar allar ósviknar - Cavern og Hamborg - en leikararnir sem leika Bitlana eru dáldið asnalegir útlits, sérstaklega "Lennon". Bítlarnir sjálfir munu hafa haft horn í síðu þessarar myndar og reynt að stoppa hana af. Þekki þá sögu þó ekki svo gjörla. Skemmtilegt samt fyrir aðdáendur.

I love you Phillip Morris, bíó XXX
Hommaskapur, svindl og fangelsi. Jim Garrey og Ewan McGregor sýna sannfærandi samkynhneigðar ástir. Mjög flott og skemmtileg en dáldið langdregin og blörruð á köflum.

Sex & Drugs & Rock & Roll, bíó XX
Full tilgerðarleg á köflum, en svona la la, er rokksaga Ian Durys, sem veiktist af lömunarveiki í æsku og var með visinn fót upp frá því og haltraði um á staf. Það var ægilegt sukk á karli og vesældómur. Sonur hans Baxter Dury kemur nokkuð við sögu í þessari mynd, en hann gaf út ágæta sólóplötu fyrir nokkrum árum. Dury er aðallega frægur fyrir tvo slagara, Sex & Drugs & Rock & Roll og Hit me with Your Rhythm Stick, en átti fleiri góð lög. Það er Gollum, Andy Serkis, sem leikur Dury, en næst verður hann Kolbeinn kafteinn. Helvíti góður ferill!

The Runaways, bíó XX
Þunnildi en ókei. Virðist aðallega vera búin til að gera sýnt gellur í 70s rokkfötum. Samt gaman að sjá Kim Fowley leikinn.

The Last Airbender, bíó X
Ömurlega leiðinlegt rusl, langdregið og óspennandi, jafnvel þegar maður er sofandi. Dagbjarti fannst hún samt alveg ok.

Chapter 27, bíó XX
Þetta mun vera nokkuð nákvæm eftirmynd af atburðarrásinni þegar Mark norpaði fyrir utan Dakota bygginguna kreistandi Catcher in the rye og Double Fantasy. Þetta er frekar leiðinleg mynd, geðveikin fremur klisjulega sett fram og maður spyr sig til hvers þetta var búið til. Jæja, sæmó svona.

Sendiherrann e. Braga Ólafsson, bók XXX
Ljóðskáld í ruglinu í Litháen. Sniðugt og gaman. Nú redda ég mér hinum bókunum hans á bókasafninu með snatri.

Stoned, bíó XX
Fremur tilgerðaleg og asnaleg mynd um Brian Jones og hvernig smiður í vinnu hjá honum drekkti honum í sundlauginni.

Toy story 3, bíó XXXX
Gefur hinum ekkert eftir. Algjör tímalaus snilld og það besta sem gert hefur verið í þessari deild. 3Dið gerir þó ekkert til eða frá og hefði mátt missa sín mín vegna.

Prince of Persia, bíó XX
Eitthvað hopp og skopp og skilm og Gísli Örn með eiturslöngu.

Nowhere boy, bíó XXXX
Mjög flott mynd um unglinga-Lennon og samband hans við mömmu sínu og Mimi frænku. Þar sem ég er Bítlatrúar komst ég við, svona álíka og kristnir yfir biblíumyndum, geri ég ráð fyrir, enda saga Bítlanna jafn stórkostleg (fyrir mér) og saga Jesús - og sveipuð svipuðum töfraljóma. Þetta er fín mynd, hef ekkert út á hana að setja. Fyrsta Quarrymen-myndin stendur undir væntingum!

Rokk, leikrit XXX
Áhugamannaleikhópurinn Hugleikur sýnir Rokk í plássi sínu að Eyjarslóð 9. Sýningin hefur verið valin athyglisverðasta áhugaleiksýning leikársins í árlegri keppni Þjóðleikhússins og verður sýnd í Kassanum fimmtudaginn 10. júní kl. 20.00. Höfundar eru fjórir en Eddi í Ljótu hálfvitunum samdi tónlistina. Hún er mjög fín. Hugmyndin er sniðug, þetta gerist í æfingarhúsnæði, sem strákarokkband deilir með krúttkenndri kvennasveit. Svo gerast ýmis unglingaleg atvik a la Gauragangur eða eitthvað svoleiðis. Það sem er gott er músíkin, flutningurinn (hæfileikafólk!), hugmyndin, sannfærandi umgjörðin og Flosi í Ham fer á kostum sem "gamall" leigjandi húsnæðisins. Sí malandi og hress, einskonar sambland af Hr. Rokk í leikritinu Abbababb! og Saxondale í samnefndri sjónvarpsseríu Steves Coogans. Síðan Flosi fór með stórsniðugan mónólóginn um að hann vildi verða heimildarþáttarþulur í fyrri Ham-myndinni (ég man ekki hvað fyrri Ham myndin hét, en svo kom önnur vandaðri, "Lifandi dauðir" eftir Togga kúl) hef ég beðið eftir frekari leiklistarafrekum og eftir Rokk bíð ég eftir ennþá meiru! Flosi er alveg með þetta. Það sem er verra er að handritið er dáldið þunnt og götótt, leikur full áberandi mikill "leikur" á köflum og það hefði mátt kötta fituna af verkinu og þétta þetta allt mikið betur. Manni var dáldið farið að leiðast eftir hlé. Samt fínt stykki og ég hvet fólk eindregið til að tékka á þessu, sérstaklega ef það er rokklega sinnað.

Alice in Wonderland, bíó XXX
Tim Burton er meistari en ég sofnaði fyrir hlé. Ég hef aldrei verið í sterku tilfinningasambandi við þetta ævintýri.

Hænuungarnir, leikhús XXX
Bráðskemmtilegt! Eggert Þorleifsson er hvílíkur snillingur og Bragi Ólafsson leikskáld finnur snöggan blett á plötusöfnurum. Dálitlar blettaskallar í söguþræði, persónusköpun og leik, en það er nú pínöts. Allir í leikhús!

Astroboy, bíó XXXX
Toppbarnateiknimynd. Spenna og harmur.

Crazy Heart, bíó XX
Alkóhólíska köntrístjarnan Bad mannbætir sig. Flöt mynd og tilgangslítil. Frekar leiðinleg músík þar að auki en Jeff Brigdes gerir þetta vel.

Capitalism, a love story, bíó XXX
Michael Moore ætti að fara í stíft aðhald. Sjáðu bara Peter Jackson, honum tókst þetta. Hér er nokkuð fín mynd, samt með slatta af þessu hefðbundna Michael-moore-íska dumbing down tilfinningaklámi. Ríku karlarnir eru 1% en eiga megnið af draslinu og restin lepur dauðann úr skel. Rétt eins og hér hafa öfga hægrimenn komið auðnum í hendur fárra og restin má spila golf. Það er viðtal við þennan skeggjaða Black í þessari mynd, rétt eins og í Maybe I should have. Mig langar að sletta rauðu á villu.

Hot tub time machine, bíó XX
Ekki nógu fyndin fávitamynd, á góða spretti þó.

How to train your dragon, bíó XXXX
Gríðargóð teiknimynd í 3D. Boðskapur og allt (betra að temja en drepa - eru víkingarnir Bandaríkjamenn og drekarnir múslímar?). Jónsi í SR á lag í myndinni sem ég fattaði nú ekki fyrr en ég las þetta. Hafði bara hugsað, hmm, voða er þetta Jónsalegt atriði.

Loftkastalinn sem hrundi, bíó XXX
Þessi mynd var sponsuð af Volvo og Mac og vondi karlinn er með barnaklámið í PC! Ágætis drasl. Betri en #2.

Shutter's island XX
Leonardo flækist um í óráði á fangaeyju. Man ekki hvernig þetta endaði. Hugsanlega sofnaði ég. Langt frá því að vera góð mynd.

American swing, bíó XX
Heimildarmynd um Larry Levenson og swingklúbb hans Plato's retreat, sem var heitur í NY um 1980. Svo kom aids og allir hættu að ríða. Frekar rislág mynd en þokkalega áhugaverð. Lítið myndefni til svo það er mikið af talandi hausum.

An education, bíó XXX
Þrítugur svikaskarfur gerir hosur sínar grænar fyrir 16 ára menningarlega sinnaðri blómarós í Twickenham 1961. Saga eftir Nick Hornby, en ku sönn. Alveg ágætis stöff.

The Good heart, bíó XX
Tom Waits-remix af Staupasteini. Einum of þunn og fyrirsjáanleg, samt alveg hnittin á köflum.

Up in the air, bíó XXX
Clooney flýgur og er piparsveinn. Svo hittir hann konu og vill verða fjölskyldumaður. Sem sé smá svona pælingar um einlífi/samband. Clooney vinnur við að reka fólk úr vinnu svo það er líka svona pæling með það. Alveg fín mynd. Sami leikstjóri og gerði Juno sem var líka 3 stjörnu mynd.

Telstar: The Joe Meek story, bíó XXX
Fín bíópikk um frábært efni. Kannski ofdramatískt á köflum og reynt að sveigja húmor að meðalmennsku. Gerfi og tíðarandi nokkuð sannfærandi. Viðbót úr Fbl:  Leiknar myndir um sögulega atburði úr poppsögunni eru í miklu uppáhaldi hjá mér. Margar fínar eru til, nefni Backbeat, La Bamba og Walk the line. Auðvitað þarf að beygja sannleikann eitthvað og maður veit af því. Verra finnst mér þegar öllu er snúið á haus og liðnir atburðir aðeins notaðir sem lausleg fyrirmynd, eins og í hinni misheppnuðu Dreamgirls.
Nýlega sá ég fína svona mynd, Telstar: The Joe Meek story. Con O'Neill leikur Joe Meek, og gerði það líka í söngleik sem myndin byggist á. Joe er þekktastur fyrir ósungna lagið "Telstar" sem kom út 1962 og seldist á smáskífu í þrem milljónum eintaka. Lagið var fyrsta breska lagið sem fór á topp smáskífulistans í Ameríku. Joe varð stjarna í kjölfarið, en frægðarsólin var fljót að hníga, ekki síst þegar fjórir lubbar frá Liverpool mættu á svæðið.
Joe var vita laglaus en með frábært eyra fyrir því hvernig músíkin ætti að hljóma. Hann var mikill frumkvöðull á því sviði, hafði verið fiktandi við raftæki frá unga aldri og smíðaði þær græjur sem hann vantaði. Á þessum tíma var upptökutæknin á algjöru frumstigi.
Hann gerði út frá þriggja hæða íbúð, en á neðstu hæðinni var leðurvöruverslun sem leigusalinn, eldri kona, rak. Joe notaði allar hæðir til upptöku, ekki síst klósettið, sem nýttist vel til að ná fram bergmáli. Alls konar popparar vöndu komur sína í heimahljóðverið og margt af því sem þaðan kom varð að smelli. Joe var samkynhneigður á tímum þegar það var bannað með lögum. Hann var líka stíf amfetamín-æta á tímum þegar spítt var enn kallað "megrunarpillur".
Endalokin urðu svakaleg. Hann fékk aldrei borgað fyrir Telstar-smellinn því franskur lagahöfundur, sem sagði lagið stolið frá sér, höfðaði mál sem tafði greiðslur. Joe hafði lifað hátt, ekki síst spreðað í elskhuga, eins og ljóshærða popparann Heinz, sem spilar stórt hlutverk í myndinni. Við peningavesen, vonlausar ástir og spítt-rús bættist að hljómur Joes úreltist fljótt í ógnarhraðri þróun rokksins á 7. áratugunum. Í æðiskasti 3. febrúar 1967 fyrirfór hann sér með haglabyssu eftir að hafa drepið leigusalann með voðaskoti. Þremur vikum síðar féll franska dómsmálið niður og milljónirnar fyrir Telstar streymdu í kassann. Dramatískara gerist það varla.

A serious man, bíó XXXX
Hvað er málið með þessa Coen bræður? Geta þeir bara gert frábærar myndir? Þessi er svona gyðingagrín örlí seventís, stærðfræðingsrola fer smám saman yfir um út af álagi, en allt rosa fyndið, en samt ekki ha ha fyndið, heldur meira svona hehehehehe fyndið. Endirinn var reyndar einum of óvæntur og ég náði ekki byrjuninni. En byrjun og endir? Það er nú bara smáatriði. Frábær mynd!

Enginn ræður för, e. Runólf Ágústsson, bók XXX
Runni gerir eitthvað sem mér dauðlangar til að gera: flýgur til Perth í Ástralíu, keyrir til Alice Springs, þaðan niður til Adelaide og endar í Sydney. Skráir ferðina í ágætlega skemmtilegri bók, sem höfðar mjög til ástralíugeggjarans í mér. Dvelur við frumbyggja og sögu Jörundar í Tasmaníu. Á meðan maður kemst ekki sjálfur er gott að hita sig upp með ferðasögum.

The Invention of Lying, bíó X
Ricky Gervais í mjög slappri mynd. Ein léleg hugmynd teygð út í hið óendanlega. Alltaf fúlt þegar góðir menn gera lélega hluti.

Funny people, bíó XXX
Adam Sandler er grínisti við dauðans dyr. Seth Rogan, upprennandi grínisti, gerist aðstoðarmaður hans. Ágætis mynd, reyndar hálftíma lengri en maður á von á en það er nú allt í lagi.

Maybe I should have, bíó XXX
Hvert fóru peningarnir? Gunnar Sigurðsson reynir að finna þá og fer víða. Finnur þó ekki. Enn og aftur segir Björgólfur Thor að þeir hafi "gufað upp". Smá Michael Moore í þessari ræmu sem brýnir hnífa og er líka skemmtileg. Viðbót úr Fbl: Þegar allt var að hrynja hérna í október 2008 fannst manni í svörtustu gusunum að þetta væri bara búið. Að sjoppunni yrði lokað og við öll send í fraktflugi til Kanarí. Auðvitað gerðist það ekki. Þar sem Íslendingar eru mjög áhugasamir um sjálfa sig og þar að auki með tjáningarmaníu og mikla skrásetningarþörf hefur þessum atburðum þegar verið gerð mikil skil. Það má svo búast við að hruninu verði gerð enn frekari skil í öllum formum lista næstu áratugina. Það er spurning hvað "almenningur" nennir að velta sér upp úr þessu lengi, en þó vonandi eitthvað enn, enda langt frá því að síðasta púslið sé komið á sinn stað.
Þessi fína mynd er mun betri en sú fyrsta, Guð blessi Ísland. Leikstjórinn Gunnar er bara venjulegur náungi sem kaus Sjálfstæðisflokkinn (líklega) og hélt að allt væri á góðri leið. Hrunið fór illa með hann eins og marga, greiðslubyrðin reis honum yfir höfuð og hann sá fram á endalaust hark. Hann neitaði að taka þátt í óréttlætinu, enda í betri aðstöðu til þess en margir, einhleypur og með uppkomin börn. Hann segir sögu sína og fer svo að leita að orsökum hrunsins með kvikmyndagerðarmanninn Herbert sér við hlið. Þeir flækjast víða um heim og beina upplýsandi ljósi á staði, fólk og stofnanir. Gunnar beitir persónulegu aðferðinni, sem Michael Moore er líklega þekktastur fyrir, og óhætt er að segja að þá sé nokkur "Moore" í þessari mynd. Húmor og hreinskilni einkenna stílinn. Ýmsir "talandi hausar" taka svo til máls á álíka eðlilegu máli sem þarf ekki fimm ára hagfræðinám til að skilja. Jóhannes Björn og Egill Helgason eru beittir, Jón Gnarr fyndinn og alls konar útlendingar segja hluti sem ættu að fá áhorfendur til að kreppa hnefana.
Þessi mynd brýnir þá tilfinningu að uppgjör verði að fara fram. Og að eitthvað nýtt og betra verði að rísa úr rústunum, ekki bara sama gamla jukkið með yfirstétt sem liggur í efsta lagi þjóðfélagsins, eins og gráðugar lýs á "almenningi", sem er nánast fastur í þrældómi og vistarbandi fyrir það eitt að vilja eiga þak yfir höfuðið og bíl til að komast á milli staða. Ég ætla rétt að vona að ríkisstjórnin sé búin að sjá þessa mynd - eða sé að minnsta kosti á leiðinni. Þú ættir að drífa þig líka.

Le Petit Nicolas, bíó XXX
Næs nostalgíubarnamynd. Dagbjartur var fúlastur yfir því að það væri ekki hlé svo hann fengi nammi.

Bjarnfreðarson, bíó XXXX
Frábær mynd með og eftir mikla meistara.

ÞÞ í forheimskunarlandi e. Pétur Gunnarsson, bók XXX
Meira af því sama, nema núna er ÞÞ orðinn gamall og gamalt fólk er náttúrlega ekki eins skemmtilegt og ungt fólk. Só sorrí.

ÞÞ í fátæktarlandi e. Pétur Gunnarsson, bók XXXX
Saga ÞÞ rakin á lifandi og skemmtilegan hát. Virkilega innspírað stöff. Frámunalega vel framreitt.

Food Inc, bíó XXX
Ameríski matvælaiðnaðurinn er verksmiðja. Gemmér fisk, takk.

Mamma Gógó, bíó XXX
Börn náttúrunnar 2 - glettin elliglöp.
 

Hér eru menningarafurðirnar 2009